Door: Valerie Krul
Tempé is een traditioneel Indonesisch product dat wordt gemaakt van gefermenteerde sojabonen. Oorspronkelijk komt het uit Java. Daar wordt het al gemaakt sinds de 12e eeuw en aanvankelijk werd het gezien als eten voor de armen. In Europa wordt het hoofdzakelijk gezien als een vleesvervanger voor vegetariërs en veganisten. Echter, tempé is een zeer veelzijdig voedselproduct dat op vele manieren bereid en geserveerd kan worden.
Om dit te demonstreren, werd er een tempé tasting georganiseerd in de vorm van een fine dining, “Temp(e)tation” genaamd, dat plaatsvond op maandag 4 mei 2015 in restaurant Bali James te Breda. Dit evenement werd ondersteund door de Indonesische Ambassade in Den Haag en is het initiatief van Detty Janssen, expert op het gebied van de Indonesische keuken, in samenwerking met haar collega’s Reza Akil, Stevie Heru en Cisca Suxma. Zij streven ernaar om tempé voor te dragen als Indonesisch cultureel erfgoed. Tempé verdient het om behouden en internationaal gepromoot te worden.
Voor deze tasting werden er drie Indonesische topchefs uit Europa bij elkaar gebracht: Jimmy Lo Hamzah (Breda), Yudi Yahya (Brussel) en Ari Munandar (Praag). Alle drie de chefs toonden hun vaardigheden met hun verscheidenheid aan stijlen van het serveren van tempé in heerlijke, unieke en luxe gerechten. Onder de in totaal 35 uitgenodigde gasten, die met verbazing genoten van hun gerechten tijdens deze tasting, bevonden zich food writers, food bloggers, andere media, chefs en restauranthouders.
In totaal werden er zes gerechten geserveerd tijdens deze tasting. Het eerste gerecht was Botok Tempe: gevulde tempé met kip, kemangi blad, gekruide geraspte kokosnoot verpakt in bananenblad. Het tweede gerecht was Perkedel Tempe: aardappel met gehakt en tempé geserveerd met witte rijst en sayur lodeh. Deze twee gerechten staan bekend als typisch Indonesische gerechten. Het derde gerecht was een meer Asian Fusion gerecht genaamd Le Tempe de Mer: gestoofde tempé in herb coco, met gebakken coquilles, erwtenmousse, asperges, gegarneerd met mojo en waterkers. Qua uiterlijk en ingrediënten had het wat weg van sushi. Dit was Sailing Tempe on a Prawn: garnalen geserveerd op drie soorten puree van tempé, aardappel en flespompoen, met kokosdressing en yuzu. Het vijfde gerecht was een Raviolo Tempe Mangiami: tempé en runderpees gevulde ravioli met waterkastanje, op een bedje van bok choy en truffelolie. Het afsluitende gerecht heette Sparkling Seaworld: gebakken kabeljauw met tempé puree, mosselen, mosselsaus en een knapperige garnering gemaakt van sereh, tempé en sjalotjes. Deze laatste twee gerechten waren duidelijk Europees geïnspireerde Fusion gerechten.
Al deze haute cuisine gerechten waren mooi opgediend en erg goed van smaak. Het waren uitstekende voorbeelden van hoe tempé als ingrediënt voor allerlei soorten gerechten gebruikt kan worden, en ook past in bijvoorbeeld de Europese keuken. Met ook nog eens een overvloed aan gezonde eigenschappen, verdient dit stukje Indonesisch culinaire erfgoed om door een internationaal publiek genuttigd en gewaardeerd te worden. Deze sessie en gerechten hebben de veelzijdigheid van tempé goed laten zien, en het smaakt wat Belindomag betreft naar meer! Wat vinden jullie?
