Door: Dewi Bahgio
En daar zat ik dan………
Op een lokale boot met dames naast me die hele manden vol met ikan teri (kleine zoute visjes) bij zich hadden om op Gili te verkopen. Wat een heerlijke tocht, en dat maar voor één euro. De dangdut muziek hoorde je boven de motor en het gepraat van de mensen aan boord uit. Maar wat een prachtig uitzicht en wat een ongelooflijk helder water.
We meerden aan en moesten allemaal nog wel een stukje door het water lopen om aan wal te komen. Wat een prachtig helder water en wat een mooi strand. Toen wist ik het……. dit is echt een paradijs.
Wat ging ik nu doen? Eerst maar de omgeving verkennen voordat ik mijn handdoek ergens neerleg en lekker ga chillen.
Het zogenaamde centrum van Gili Trawangan is één lange weg langs het strand met allemaal hotelletjes en eettentjes en duikscholen. “Welk hotel zal ik nemen” dacht ik. Op dat moment zag ik hotel Manta Drive, die zag er zo schattig uit. Het waren simpelweg houten huisjes met ronde daken. “Daar ga ik overnachten!” dacht ik. Een kamer was zeventien euro per nacht. “Voor maar” dacht ik. Ik heb meteen mijn spullen in mijn kamer gezet en ging meteen op weg naar het strand dat tegenover het hotel lag. Ik wilde gaan snorkelen en huurde snorkelspullen voor vijf euro per dag. “Oh, wat een heerlijk warm is het water, zeker wel 30 graden”. Wat zie ik bij mijn eerste stap in het water…… prachtige gekleurde visjes die langs mijn benen zwemmen. Ik heb zeker wel twee uur in het water liggen dobberen en heerlijk genoten van al het moois onder water. “Mmm.. nu heb ik honger, dus even een pauze nemen. Wat zal ik eens nemen.” Ik bestelde een nasi met kreeft van de grill. Dit was heerlijk met sambal ketjap en bestelde er een verse mango sap bij. “Ik kan hier wel voor altijd blijven” dacht ik nog.
Toen het donker begon te worden, besloten we te genieten van de prachtige zonsondergang. Op Gili rijden geen auto’s maar cidomo’s, dit zijn paard en wagens. Terwijl ik daar aan het genieten was van de zonsondergang vroeg een meneer me of ik geen ritje in de cidomo wilde. Ik kon meteen het afdingen weer oefenen en sprak af dat hij mij het hele eiland rond zou rijden met de cidomo. Terwijl ik naar de zee en zon bleef turen, hobbelt het paard gewoon rustig door. Na ongeveer een half uur tot drie kwartier stond ik weer op dezelfde plek als waar ik de rit begon. Nu maar eens het avondleven van Gili bekijken. Ik kwam bij de Sama sama bar en hoor de Reggae muziek al uit de verte. “Dit is mijn tent” dacht ik meteen. “Wat een gezellige bar is dit en wat grappig om al die Rasta Indo’s te zien zingen en dansen”. Na een paar uur gezellig gebabbeld te hebben met de locals en wat Australiërs besloot ik naar mijn hotel te gaan en te gaan slapen.
Na een heerlijk ontbijt de volgende ochtend, doken we vanaf een boot die ons midden op zee bracht. Ik dook erin en na ongeveer een uur heerlijk genieten van al het moois zag ik daar een haai???!!!
Het is maar een kleine haai dacht ik… Maar waar een kleine haai is, zal vast een mama of papa haai aanwezig zijn. Mijn zwemavontuur was meteen voorbij en zo lag ik heerlijk op de boot te zonnen tot we weer aanmeerden. Hierna heb ik constant zo heerlijk gegeten. In oktober ga ik weer want iets mooiers dan Gili ben ik nog niet tegen gekomen.
